چهارمضراب شور و شهناز برای ارکستر سازهای موسیقی کلاسیک ایرانی

در این کتاب از ترتیب سرکلیدگذاری مدال به جای الگوبرداری از ترتیب سرکلیدگذاری تنال که روال معمول و مرسوم نگارشها در نظام کلاسیک موسیقی ایران است، استفاده شده است. در درس ارکستر، در رشته‌ی نوازندگی ساز ایرانی معدود کتبی برای آموزش، طراحی و تدوین شده است. به ضرورت پرکردن خلاء مذکور مؤلف برآن شد تا کتابی برای این درس به نگارش درآورد. در این کتاب از دستگاه شور به عنوان مادر دستگاهها، در نظام کلاسیک موسیقی ایرانی و همچنین فضای مدال گوشه‌ی شهناز به عنوان مهمترین فضای مدال در این دستگاه استفاده گردیده است. به لحاظ گونه شناسی یکی از رایج ترین گونه های موسیقی کلاسیک ایرانی یعنی چهارمضراب به عنوان قالب ساختاری استفاده شده است. همچنین بافتار فرم در طول قطعه نظامی کلاسیک با توجه به الگوهای شناخته شده‌ی فرمال را شامل میشود نگارنده در این کتاب برآن شده است که با نگرشی آموزشی و با بهره‌مندی از مولفه‌های گوناگون علوم شناخته شده ی موسیقی از جمله فرم، مد، بافت، ریتم، متر، گونه، آرتیکولاسیون، آگوگیک، دینامیک و سازبندی، چینشی را اتخاذ کند که از جنبه‌های مختلف آموزشی و در عین حال اجرایی مورد استفاده‌ی دانشجویان و مدرسین این درس قرارگیرد.